चाफेकर नि रानडे यांजवरील फटका - ३
चाफेकर नि रानडे यांजवरील फटका - ३
(जाति : स्वरगंगा)
हाल हाल बहुकाल करोनि चार मांडिले हवे तसे ।
छळुनि सोडिली सकल प्रजा मग 'खून' पडे हें नवल नसे ॥ १
अबलाबाला बालांचे ह्या शाप सहस्त्रावधि होती ।
करिता गमते कृती गोड जी भरिता कडवट कां होती? ॥२
धमज्ञिला ईशाज्ञेला समाज-कर्तव्याला हो ।
पाळोनीया प्राणा द्याया सिद्ध, तयांचा शुभ लाहो ॥ ३
स्वजनछळाला ऐकुनी होती तप्त तरुण ते अरुण जणो ।
देशासाठी प्राणा देती धन्य धन्य त्यां कां न म्हणो? ॥ ४
परस्परांमधि विचार करिती अपाय वदती मग सुचला ।
अरे, रँड हा अधम, ह्यासची वधू चला रे चला चला ॥५
अरे, कांच हा मनीं डाचतो, जाच असह्यच लोकांना ।
पोचट देखुनि नाचविती हे काळ भासती कैकांना ॥ ६
शतावधी ते जन्मा येती मरोनि जाती ना गणती ।
देशासाठी मरती त्यांसी देशपिते कीं बुध म्हणती ।॥ ७
वरू वरू झडकरी मरण तें जरी अमरची असें घडे ।
अनोन्यांमधि बोलति की मग गरुडपतीची जोड जडे ॥ ८