रक्तामधली नाती
आपण सारे सूज्ञ आहा तरी इवली माझी विनती
सुष्ट दुष्ट वा नरनारी कुणी पुन्हा न येती खालती
स्वर्ग नरक हा खेळ मनीचा मृत्युलोकी जरी जगती
म्हणूनि कथिते आयुष्याची पाने उलटू जुनी ती . . . १
जुन्या कडू त्या आठवणींची दूर सारुनी गर्दी
सुवर्णाक्षरे लिहुया सारे कोर्या पाटीवरती
जात्यमधि कुणी कुणी सुपामधि अमर न कुणीही असती
विसरूनी कैसे गेलो सारे कुंठित होई मती ती . . . २
लहानमोठ्या मोत्यांची ती माला सुंदर होती
एक एक मणि निखळूनी जाता उरे न काही अंती
एकही इच्छा उरली नाही हौस भागली पुरती
दोन गोड शब्दही पुरेत म्हणती रक्तामधली नाती . . . ३
Hits: 144